Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Περί πρέζας ο λόγος

Στην πόλη ζούσε ένα παιδί, τον νευρίαζαν οι ανθρώποι
Μόνιμη τσαντίλα στο γαμημένο κεφάλι του.
Δεν τον έριχναν τα χαμόγελα και οι δουλοπρεπείς τρόποι
Μοναδική του έγνοια η γαμημένη ζάλη του.

Στην πόλη είχε φίλους, κολόνες στο faux παλάτι του
Πόσο πιστοί ήταν όλοι τους, δεν μπορώ να πω.
Μέσα απ'τα βιβλία είχε καβαλήσει το καλάμι του
Δεν ήταν ούτε γιάπης ούτε χρυσαυγίτης yo.


Σ'αυτή τη πόλη μια κολώνα, που δεν ήτανε ολόισια σαν τις άλλες
Του 'κανε μεγάλη πλάκα πως σε λίγο θα γκρεμιστεί.
Ξέρω πως το παιδί είχε χιούμορ, μα δεν του άρεσαν οι πλάκες οι μεγάλες
Και δεν ξέρω αν στην κολώνα θα μπορεί ξανά να στηριχθεί.